Hi! Ik ben Gijs en ik woon in Amsterdam. Op het moment van schrijven ben ik 29 jaar oud. Mijn metabolische leeftijd, zoals je die kunt laten inschatten met behulp van een body composition analysis apparaat, is echter 14… Toen ik dit meetresultaat in bijzijn van een personal trainer terugkreeg moest hij hardop lachen. Hij had het nog niet eerder zo laag gezien! Hoe lager je metabolische leeftijd, hoe hoger je stofwisseling is. Dit betekent in mijn geval dat ik ongeveer elk uur iets moet eten om niet hongerig te zijn. Behalve na een maaltijd. Dan is het “pas” na twee uur 😅
Gelukkig kan ik enorm genieten van lekker eten! Als je met mij uit eten gaat in een goed restaurant kun je me gegarandeerd bij het lezen van de menukaart “ooooh”, “hmmmm” en/of “oeeeeh” horen zeggen van de voorpret. Naast eten zijn mijn twee grootste passies dansen en koken. Met altijd een lekker muziekje op in de keuken ben ik meestal deze twee activiteiten ook tegelijkertijd aan het uitvoeren 👯
Mijn favoriete keukens om uit te koken zijn Indiaas, Marokkaans en Mexicaans. Ik vat het altijd samen als: alles waar koriander lekker bij is! Maar ik zal proberen ook recepten te delen zonder koriander, af en toe… 🐒
Van Honig fan tot keukenprins
Mijn keukencarrière begon toen ik om te gaan studeren op mijn 17e verhuisde naar de zolderkamer van het appartement van mijn nicht en neef in Amsterdam. Met mijn moeder aan de andere kant van het land moest ik toen toch mijn eigen eten gaan fixen… Omdat we koken meer zagen als een verplichting dan ontspanning besloten mijn neef en ik om afwisselend te koken voor elkaar. Ik had de Honig kruidenmixen ontdekt en was groot fan van het gemak hiervan! Toen mijn neef af en toe kwam aanzetten met vegetarische burgers was ik hier ook niet zo blij mee. Vanuit mijn ouderlijk huis was ik gewend dat een maaltijd koolhydraten, vlees/vis en groente moest bevatten. Maar hij trok zich niets aan van mijn geklaag want hij vond dat elke dag vlees eten niet nodig was (ahead of his time, blijkt nu).
Aan het einde van mijn eerste studiejaar trok ik in bij drie studiegenoten, die alledrie graag in de keuken stonden en waarvan er twee vanuit huis zelfs gewend waren om biologisch te eten. Koken met Honig was vanzelfsprekend niet de bedoeling in dit huis en maandag was Meat Free Monday, dus ik moest mijn horizon gaan verbreden. Dit gebeurde sowieso al doordat mijn huisgenoten met heel andere ingrediënten kookten dan die ik kende. Aubergine? Pompoen?! ZOETE aardappel?!! 😱😍 Er ging een wereld voor me open waarin ik me graag begaf!
We kookten alle vier afwisselend zo’n 1 à 2 keer per week. Inmiddels had ik me gerealiseerd dat vegetarisch eten net zo goed vullend kan zijn en ik ging steeds meer recepten uitproberen met voor mij nieuwe ingrediënten. Rond deze tijd creëerde ik ook mijn ‘foodgissa’ Instagram account met hierop foto’s van mijn culinaire kunsten.
Toentertijd hield ik me altijd exáct aan de receptuur, want anders zou het gerecht misschien mislukken, dacht ik. Dit begon te veranderen toen ik in 2017 op mezelf ging wonen, elke avond zelf ging koken voor meestal één persoon en daardoor na bijna elke maaltijd wel wat ingrediënten overhield. Hierdoor ging ik meer en meer improviseren met restjes in de keuken en ontwikkelde ik een culinaire intuïtie waardoor ik op een succesvolle manier recepten kon gaan wijzigen en eigen ideeën ging bedenken voor maaltijden.
De Megatariër
Tijdens mijn studententijd had ik al een gezonde eetlust. Toen ik vanaf 2018 vaker naar de sportschool begon te gaan merkte ik echter dat mijn lichaam om nóg meer brandstof ging vragen. Er waren nog maar weinig recepten waarvan ik niet hoeveelheden van ingrediënten moest verhogen of ingrediënten moest toevoegen om er genoeg vulling aan te hebben. Hieruit is het ‘mega’ aspect van mijn kookstijl ontstaan.
De afgelopen jaren ben ik begonnen me meer bezig te houden met het klimaat. Om deze reden ben ik steeds minder vlees gaan eten. Goed om duidelijk te maken ook: ik eet zelf niet 100% vegetarisch (maar wel veruit grotendeels natuurlijk). Naar mijn mening zou men van vlees en vis eten iets speciaals moeten maken wat je voornamelijk doet als je uit eten gaat bijvoorbeeld. Maar in veel gevallen maak je mij persoonlijk niet blij met een stuk vlees of vis op m’n bord. Soms is het echter wel gewoon een kwestie van principes dat ik vegetarisch eet. Toch eet ik nog vaker vlees en vis eet dan ik zou willen. De reden hiervoor is dat ze in veel restaurants vegetarische gerechten serveren die bijna geen eiwitten bevatten, al ze überhaupt al vegagerechten hebben. Daar heeft mijn 14-jarige metabolisme natuurlijk weinig aan.
Omdat ik graag mijn steentje (hoe klein dan ook) wil bijdragen aan een beter klimaat denk ik regelmatig na over manieren om andere mensen op een positieve manier te beïnvloeden om dit ook te doen (meerdere kleine steentjes is beter dan één). Mijn hoop is dat ik met de recepten op deze blog anderen kan inspireren om vaker vegetarisch te koken. Specifiek richt ik me op mensen die net als ik graag genoeg eiwitten/calorieën willen binnenkrijgen. Want ook met vegetarische maaltijden is dit goed te doen!
De Megatariër 